اگر تصمیم به خرید یک لپ تاپ جدید گرفته اید، هنگام بررسی لپ تاپها باید چند نکته را در نظر بگیرید مثل CPU، GPU، RAM و…اما اینها تمام نکات مهم و ضروری در یک لپ تاپ نیستند. یکی از موضوعات مهم و کاربردی، تعداد پورتها و نوع پورتهای تعبیه شده در لپ تاپ است.
پورتهای لپ تاپ، سوراخهایی در کنارهها هستند که به شما امکان میدهند تمام لوازم جانبی خود را به لپ تاپ وصل کنید. شما نمیخواهید سیستمی داشته باشید که دارای USB قدیمی باشد، درحالی Thunderbolt 3 پرکاربردترین فناوری اتصال این روزهاست. در اینجا فهرستی از پورتهای ضروری وجود دارد که باید هنگام خرید یک لپ تاپ جدید در نظر بگیرید.
بیشتر بخوانید: شارژ لپ تاپ با پاوربانک؛ بایدها و نبایدها
پورتهای ضروری برای لپ تاپ
USB 3.1
این USB را نباید با USB 3.0 یا حتی 2.0 اشتباه گرفت؛ USB 3.1 آخرین استاندارد برای پورتهای USB نوع A است. این پورت، مستطیل بزرگی است که میتوانید ماوس، هدست USB یا هارد اکسترنال خود را به آن وصل کنید. USB 3.1 در سال 2013 راه اندازی شد و سرعت انتقال خوبی دارد؛ تا 10 گیگابیت در ثانیه. در حالی که، USB 3.0 و 2.0 به ترتیب 5 گیگابیت بر ثانیه و 480 مگابیت در ثانیه سرعت انتقال داشتند.
البته، مدتی بعد از ورود USB جدید، سازندگان اعلام کردند که USB 3.0 اکنون USB 3.1 Gen 1 نامیده میشود چون قادر به تامین سرعت وعده داده نیست و سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه توسط Gen 2 تامین میشود. بنابراین چگونه میتوانید این دو پورت را از هم تشخیص دهید؟ شکل متفاوتی ندارند و باید مشخصات درج شده توسط شرکت سازنده را بررسی کنید. به هر حال بدانید، پورتهای USB 2.0 معمولا خاکستری هستند، در حالی که USB 3.0 و بالاتر آبی هستند.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید لپ تاپ: 8 نکته ضروری که قبل از خرید باید بدانید
USB Type-C
از آنجایی که لپتاپها نازکتر شدهاند، همه آنها نمیتوانند از درگاهی به بزرگی USB Type-A پشتیبانی کنند و USB Type-C تولید شده است. این درگاه باریک، 0.3 در 0.1 اینچی، کنارههای بسیاری از لپتاپها و همچنین قسمت پایینی بسیاری از تلفنهای هوشمند دیده میشود.
به عنوان یک درگاه USB 3.1، Type-C قادر به انتقال سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه است و میتواند تا 100 وات برق ارائه دهد که برای تامین انرژی لپ تاپها مناسب است. این پورت همچنین دو طرفه است و به دستگاه جانبی مانند پاور بانک اجازه میدهد تا یک نوت بوک را شارژ کند یعنی در Type-C شما هرگز مجبور نیستید انتهای “راست” را جستجو کنید، زیرا Type-C دو طرفه است.
بیشتر بخوانید: آموزش کامل تمیز کردن لپ تاپ +روش صحیح
Thunderbolt 3
در نگاه اول، ممکن است پورت Thunderbolt 3 را با پورت USB Type-C اشتباه بگیرید ولی از نظر فنی، تفاوتهایی وجود دارد. در حالی که همه پورتهای Thunderbolt 3 میتوانند به عنوان USB Type-C عمل کنند، درگاههای استاندارد Type-C نمیتوانند کار Thunderbolt 3 را انجام دهند. Type-C میتواند سرعت انتقال ۱۰ گیگابیت بر ثانیه را داشته باشد، اما در Thunderbolt 3 سرعت انتقال به ۴۰ گیگابیت بر ثانیه میرسد؛ به شرطی که کابل بیشتر از ۴۸ سانتیمتر نباشد. اگر کابل بلندتر از آن باشد، سرعت به ۲۰ گیگابیت در ثانیه کاهش مییابد که هنوز هم بسیار سریع است.
درست مانند Type-C، تاندربولت 3 در مورد جریان برق برگشت پذیر و دو طرفه است. با این حال، برخلاف Type-C، Thunderbolt 3 میتواند به حالت زنجیرهای تبدیل شود، به این معنی که میتوانید دستگاههای مختلفی را به هم متصل کنید، به شرطی که همه آنها این پورت بسیار مهم را داشته باشند.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید هدست گیمینگ
هدست
بسته به لپتاپ، ممکن است جکهای جداگانه برای هدفون، میکروفون و S/PDIF و خروجی صدا پیدا کنید. اما اکثر نوتبوکها همه آن جکها را در یک چند وظیفهای مفید و شیک جمع کردهاند که به نام جک هدست شناخته میشود. جک صوتی 3.5 میلیمتری که به آن جک ترکیبی هدفون/میکروفون نیز گفته میشود، عملکردهای سهگانه را انجام میدهد و علاوه بر خروجی بلندگو، از عملکردهای هر دو دستگاه پشتیبانی میکند.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید کابل HDMI؛ هر آنچه باید بدانید
HDMI
گاهی اوقات شما میخواهید صفحه نمایش بزرگتری نسبت به نوت بوک خود داشته باشید اما برای رفتن به پنلهای بزرگتر و بهتر، به یک پورت HDMI نیاز دارید. HDMI مخفف عبارت High-Definition Multimedia Interface، به لپ تاپ شما اجازه میدهد تا دادههای صوتی و تصویری فشرده یا غیر فشرده را از طریق یک سیم منتقل کند. این همان پورت چند ضلعی شکل عجیبی است که در پشت تلویزیون، کنسولهای بازی و جعبههای کابل نیز خواهید یافت. اگر از طرفداران واقعیت مجازی هستید، برای پشتیبانی از هدست واقعیت ترکیبی Oculus Rift، HTC Vive یا Windows به HDMI نیاز دارید.
در طول سالها، چندین بار درگاههای HDMI تغییر یافتهاند؛ در حال حاضر اکثر لپ تاپها دارای پورت HDMI 1.4 یا 2.0 هستند. نسخه 1.4 از محتوای 4K (3840×2160 در فرکانسهای 24، 25 و 30 هرتز و همچنین فول اچدی (1080×1920) در فرکانس 120 هرتز پشتیبانی میکند. همچنین فرمت سه بعدی و طیف رنگی Adobe RGB را هم تامین میکند.
HDMI 2.0 کمی بیشتر از 1.4 قدرت دارد و از محتوای 4K در حال اجرا با فرکانس 60 هرتز و قالب بندی بهبود یافته 3 بعدی پشتیبانی میکند. این فرمت با محدوده دینامیکی بالا (HDR) سازگار است، که اجازه میدهد تصاویر بسیار واضحی را روی نمایشگرهای آماده HDR ببینید. همچنین پهنای باند را افزایش میدهد و نرخ انتقال را از 10.2 گیگابیت بر ثانیه به 18 گیگابیت در ثانیه افزایش میدهد.
HDMI 2.0 همچنین میتواند جریانهای ویدئویی دوگانه را در یک پنل حفظ کند؛ یعنی به چندین نفر امکان میدهد همزمان دو چیز مختلف را در حالت تقسیم صفحه تماشا کنند. این فناوری همچنین میتواند 32 کانال صوتی را منتقل کند که افزایش قابل توجهی نسبت به هشت کانال HDMI 1.4 است و دری را به روی سازگاری Dolby Atmos باز میکند. این بدان معناست که برای راه اندازی سینمای خانگی مناسب است و میتوانید صدای سه بعدی و درجه یک سینما را در خانه خود تجربه کنید. HDMI نسخه 2.1 در سال 2017 معرفی شد اما هنوز نتوانسته است به اکثر تلویزیونها راه یابد؛ چه برسد به لپ تاپها.