یکی از تفاوت‌های کلیدی بین تصاویر حرفه ای و تصاویر آماتور در جزئیات است. جزئیات و بهتر بگوییم فقدان آنها ، تفاوت بین یک شات سینمایی و یک شات ویدیویی را می‌سازد. گرفتن جزئیات بیشتر نیاز به درک کاملی از محدوده داینامیکی دارد. محدوده دینامیکی یا همان داینامیک رنج در عکاسی چیست؟
محدوده دینامیکی در عکاسی و سینما یک اصل فنی اساسی است که در نهایت به شما امکان می‌دهد دید خلاقانه خود را زنده کنید. بدون درک این محدوده، شما در معرض خطر ایجاد تصاویری هستید که کیفیت و وضوح لازم را ندارد. اگر دوست دارید عکس‌های بهتری ثبت کنید، در این مطلب با ما همراه شوید تا بیشتر درباره داینامیک رنج و تکنیک‌های استفاده از آن بدانید.
داینامیک رنج در عکاسی چیست؟
محدوده دینامیکی یا همان داینامیک رنج مختص عکاسی و فیلمبرداری نیست. این اصطلاحی است که در صوت، فناوری و به طور کلی ریاضیات استفاده می‌شود. برای تشخیص بهتر این مفهوم در مورد عکاسی و فیلمبرداری، اجازه دهید نگاهی به تعریف محدوده دینامیکی بیندازیم.
محدوده دینامیکی نسبت بین حداکثر و حداقل مقادیر یک اندازه گیری متغیر است. از آنجایی که به عکاسی و سینما مربوط می‌شود، این محدوده نسبت بین سفیدترین مقادیر (روشن ترین) و تاریک ترین مقادیر در یک تصویر است. برای دوربین‌ها، محدوده دینامیکی چیزی است که تعیین می‌کند چقدر جزئیات می‌توانند در یک تصویر ثبت کند که با f/stop یا t/stop اندازه گیری می‌شود. هرچه محدوده روشن‌ترین تا تاریک‌ترین بیشتر باشد، جذابیت عکس یا تصویر بیشتر می‌شود.
محدوده دینامیکی بالا معمولاً به این معنی است که می‌توان جزئیات بیشتری هم در نقاط روشن و هم در سایه‌ها ثبت کرد. محدوده کم به این معنی است که جزئیات در سایه‌ها یا نقاط پر نور ممکن است از بین بروند.
مزایای عکاسی با داینامیک رنج بالا
- جزئیات بیشتر در‌هایلایت‌ها و سایه‌ها
- کنترل بیشتر روی یک تصویر هنگام ویرایش
- اتکای کمتر به نور مصنوعی
چرا محدوده دینامیکی مهم است؟
محدوده دینامیکی در چه مواردی استفاده می‌شود و چرا مهم است؟ شما باید هنگام عکاسی بین نوردهی برای نقاط برجسته یا نوردهی برای سایه‌ها یکی را انتخاب کنید. مهم نیست که کدام را انتخاب کنید، در هر صورت جزئیات در تصویر از بین رفت.
این مشکل رایج را می‌توان در محدوده دینامیکی دوربین شما جستجو کرد. مهم است که هنگام عکاسی به داینامیک رنج فکر کنید و آن را مانند یک مرز و محدوده در نظر بگیرید. این مرز در طیف رنگی سفید به سیاه قرار می‌گیرد. محدوده دینامیکی یک دوربین اساساً محدوده ای در طیف تونال است که در آن دوربین جزئیات و اطلاعات را حفظ می‌کند. همه چیز خارج از این محدوده به سیاهی مطلق یا به سفید خالص می‌رسد.
دوربین‌هایی با دامنه‌های پایین‌تر که داینامیک رنج بالا ندارند اغلب اجازه می‌دهند سایه‌ها به سمت رنگ سیاه بروند یا هایلایت‌ها به طور کامل روشن شوند. محدوده بالاتر در حفظ جزئیات و اطلاعات در نقاط برجسته و سایه بسیار بهتر است. چرا این مهم است؟ محدوده بالاتر به معنای جزئیات بیشتر است. جزئیات بیشتر منجر به تصاویر حرفه ای تر و واضح تر می‌شود. در نهایت، مزیت برد بیشتر این است که حسگر دوربین اطلاعات بیشتری را در نقاط روشن و سایه‌های تصویر حفظ می‌کند. این همچنین به این معنی است که هنگام ویرایش تصویر خود در مرحله پس از تولید، کنترل بیشتری بر روی آن دارید. همچنین به این معنی است که شما کمتر به نور مصنوعی تکیه می‌کنید تا به درستی تمام قسمت‌های تصویر خود را در معرض دید قرار دهید.
وقتی صحبت از فیلمبرداری به میان می‌آید، محدوده بالاتر می‌تواند عامل تعیین‌کننده بین نماهای سینمایی و نماهای ویدئویی باشد. داشتن داینامیک رنج بیشتر به طور کلی منجر به ثبت تصاویر بهتر می‌شود. برای درک بهتر این مفهوم، درک زیر و بم نوردهی دوربین بسیار مهم است.
چگونه محدوده دینامیکی را به حداکثر برسانیم؟
اکنون که تمام مزایای یک داینامیک رنج بالا را درک کرده اید، ممکن است بخواهید خودتان از آن استفاده کنید. دقیقا چطور؟ خب، اولین و واضح ترین راه استفاده از دوربینی با بالاترین برد است. عکاسی داینامیک رنج با استاپ اندازه گیری می‌شود. انجام تحقیق در مورد بهترین دوربین‌های DSLR یا بهترین دوربین‌های بدون آینه در بازار به شما اطلاع می‌دهد که کدام دوربین بهترین عکاسی با محدوده دینامیکی را دارد. وقتی صحبت از فیلمبرداری به میان می‌آید، برد دوربین‌های سینمایی همیشه از دوربین‌های DSLR پیشی می‌گیرد. با این حال، دوربین‌های سینما قیمت بالایی دارند. بنابراین اگر با محدوده یک دوربین DSLR متوسط یا بدون آینه کار می‌کنید، چگونه می‌توانید محدوده دینامیکی خود را در تصاویر خود به حداکثر برسانید؟
هر دو دارای ابزارهای درون دوربینی به نام هیستوگرام هستند که می‌تواند به شما کمک کند بیشترین جزئیات را در عکس‌های خود داشته باشید. هیستوگرام به شما در مورد توزیع نور در تصویر شما اطلاع می‌دهد. اگر نمی‌توانید داینامیک رنج خود را افزایش دهید، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که مطمئن شوید از دوربین خود به بهترین شکل ممکن استفاده می‌کنید.
اگر در حال عکاسی ثابت هستید، توجه داشته باشید که عکاسی با فرمت RAW به شما این امکان را می‌دهد که هنگام ویرایش تصاویر خود در پست، اطلاعات بسیار بیشتری را حفظ کنید. بنابراین حتی اگر تصویر شما بدون استفاده از هیستوگرام گرفته شده باشد، می‌توانید اشتباهات خود را هنگام ویرایش تصحیح کنید. با این حال، در سینماتوگرافی، شما تجملات فیلمبرداری با فرمت‌های فایل RAW را ندارید. به همین دلیل است که افراد حرفه‌ای دوربین‌های سینما بردهای بالا را در اولویت قرار می‌دهند. اگر قصد دارید هم عکس و هم فیلم بگیرید، این مهم است که به خاطر داشته باشید.
۴ نکته برای بهبود داینامیک رنج در عکاسی
چند نکته عکاسی می‌تواند به شما کمک کند تا محدوده دینامیکی خود را بهبود ببخشید تا به آن عکس عالی برسید.
۱- از فیلتر چگالی خنثی مدرج استفاده کنید. فیلترهای چگالی خنثی درجه‌بندی شده، میزان درخشندگی را که تنها در بخشی از تصویر به سنسور دوربین شما می‌رسد، محدود می‌کنند . برخلاف فیلترهای معمولی ND که بر کل تصویر تأثیر می‌گذارند. فیلترهای ND درجه بندی شده ابزاری عالی برای زمانی است که بخشی از تصویر شما خیلی روشن است و در طیفی از سطوح تاریکی قرار دارند. عکاسان منظره دریافتند که فیلترهای چگالی خنثی مدرج هنگام عکاسی از یک افق صاف بهترین عملکرد را دارند زیرا هر جسمی‌در نیمه بالایی تصویر (مانند درختان یا ساختمان‌ها) نیز توسط فیلتر تاریک می‌شود.
۲. نور مصنوعی را اضافه کنید. استفاده از فلاش دوربین یا نورهای اضافی تاریک ترین قسمت عکس را پر می‌کند و محدوده نوری را که دوربین شما برای گرفتن نیاز دارد کاهش می‌دهد. این راه حل برای عکس‌های دور ایده آل است، زیرا فلاش و نورهای اضافی هنگام عکاسی از صحنه‌های دور کمکی نمی‌کنند.
۳. تنظیمات دوربین خود را بررسی کنید. دوربین‌های مدرن دارای تنظیمات نوردهی هستند که می‌توانید از آنها برای بهینه‌سازی عکس‌ها در شرایط نوری مختلف، مانند عکاسی در شب یا آفتاب روشن استفاده کنید. علاوه بر این، استفاده از تنظیمات ISO پایین می‌تواند دامنه دینامیکی دوربین را کمی افزایش دهد و به گرفتن صحنه‌های با کنتراست بالا کمک کند.
۴. عکاسی با محدوده دینامیکی بالا را امتحان کنید. عکاسی با محدوده دینامیکی بالا که به عنوان عکاسی HDR نیز شناخته می‌شود، یک تکنیک پس از پردازش است که شامل ترکیب عکس‌های گرفته شده با نوردهی‌های متعدد در یک تصویر بهینه شده است. برای اجرای یک عکس HDR، یک عکس را در چندین نوردهی بگیرید تا طیف وسیعی از شدت نور را ثبت کنید. سپس از نرم افزار ویرایش عکس برای ادغام عکس‌ها با یکدیگر استفاده کنید. HDR گاهی اوقات تنها گزینه موجود برای تولید عکسی با نوردهی مناسب است، اما اشکال اصلی آن این است که نمی‌توانید از آن در سوژه‌های متحرک استفاده کنید.
نتیجه گیری
اگر می‌خواهید عکس‌های بهتری داشته باشید، سعی کنید داینامیک رنج را به حداکثر برسانید. برای این که ضمن انتخاب دوربین مناسب می‌توانید از تکنیک‌هیا گفته شده در ایت مطلب استفاده کنید.
